روزا وشبا چقدر بی تاب آقاییم-خبری ازشمن داریم-رابطه هامون چقدر نزدیکه یا چقدر دور-حیف از این عمری که بیادوبره وماغافلازیاد محبوب باشیم.روزای امتحان چقدر درگیر کتاب و سوالیم؟پس چرا تاحالا واسمون سوال نشده مهدی فاطمه کجاست؟؟داریم درس چیا میخونیم-داریم به کجا میریم؟
دیدین وقتی مدادمونا گم میکنیم چقدر میگردیم تا پیداش کنیم،خدایی …بخدا روم نمیشه بگم،خدایی تاحالا به اندازه ی گم شده ی یه مداد دنباله آقامون گشتیم؟؟ آقا شرمنده ام.
ولی این شرمندگی من چه فایده ای داره؟!ولی نومید نیستم.قاب عکس قشنگم افتاد وشکست،همه خونه رابهم ریختم و هرکسی را مقصردونستم،یه یادگاری خیلی ارزشمند بود واسم آخه،عکس بدون قابو گرفته بودم دستمو گریه میکردم…
وای به حال من"من غافلی که به خاطر یه قاب بی جون این همه بی تابی کردمو دل امام زمانی و که دارمو بارها شکوندمو بی تابی نکردم..
یا اباصالح المهدی(عج)
هرشب که انتظار تورامیبرم به روز
شرمنده ام که بی تو نفس میکشم هنوز

صفحات: 1· 2