زخم زبان خوب شدنی نیست!
بچه شروری اطرافیان خود را با سخنان زشتش ناراحت می کرد . روزی پدرش جعبه ای پر از میخ به او داد و گفت : هر بار که کسی را با حرفهایت ناراحت کردی یکی از میخ ها را به دیوار بکوب .
روز اول پسرک بیست میخ به دیوار کوبید پدر از او خواست تا دفعاتی که دیگران را می ازارد کم کند . پسرک تلاش خود را کرد و تعداد میخ های کوبیده شده به دیوار کمتر و کمتر شد .
یک روز پدرش به او پیشنهاد کرد تا هر بار که توانست از کسی بابت حرفهایش معذرت خواهی کند یکی از میخهرا از دیوار بیرون بیاورد .
روزها گذشت تا اینکه یک روز پسرک پیش پدرش امد و با شادی گفت : بابا امروز تمام میخ ها را از دیوار بیرون اوردم !
پدر دست پسرک را گرفت و با هم به انبار رفتند پدر نگاهی به دیوار انداخت و گفت : آفرین پسرم کار خوبی انجام دادی ام به سوراخ های دیوار نگاه کن …
دیوار دیگر مثل گذشته صاف و تمیز نیست وقتی تو عصبانی میشوی و با حرفهایت دیگران را می رنجانی چنین اثری بر قلبشان می گذاری تو میتوانی چاقویی در دل انسان فرو کنی و آن را بیرون بیاوری اما هزاران بار عذر خواهی هم نمی تواند زخم ایجاد شده را خوب کند.
بچه ها گناه هم همانند میخ هایی است که بر دل امام زمان (علیه السلام) کوبیده می شود و هر چه هم تو بابت آن ها معذرت خواهی کنی دل امام را مانند روز اول صاف و درست نخواهی کرد.
چنان که امیر المومنین (علیه السلام) فرمود:
ترک گناه بهتر از توبه کردن است پس بیایید گناه نکنیم.

مهدیا

 به دستور قران کریم واتو البیوت من ابوابها (از درب خانه ها وارد شوید .) باید از راه تو زندگانی را سامان داد و به خدا رسید وکامل شد چه تو باب الله اعظم و دروازه قرآنی(این باب الله الذی منه یوتی)کجاست دروازه خدا که از آن واردمی شوند.

مهدیا

چرا تو را نخوانم که تنها رشته به جامانده اتصال زمین و زمینیان به آسمانی ؟ (این السبب المتصل بین الارض و السماء) کجاست رشته ای که پیوند بین زمین و آسمان است؟

اعتکاف فرصت مناسبی است تا انسانی که در پیچ و خم های مادی غرق شده، خود را بازیابد.

در اعتکاف می توان خانه دل را از اغیار تهی کرد و نور محبت خدا را در آن جلوه گر ساخت، می توان خود را وقف عبادت کرد و لذت میهمانی را بر سر سفره احسان و لطف الهی چشید.

اعتکاف در کشور ایران تاریخچه ای پر فراز و نشیب دارد در هر عصری که عالمان برجسته دینی به اعتکاف اهتمام ورزیده اند،مردم مسلمان نیز از آنان پیروی کرده و به اعتکاف بها داده اند

آن روز که رفتیم …

… و این سان دوباره برگشتیم و تحقق یافت آنچه عهد و پیمان بستیم .

اشك از دیدگان همه جاری است، غم درچهره‌ها موج می‌زند، دیگر مردم مجبور بودند شهر را ترك كنند، كودكان بهانه پدر را می‌گیرند و مادران قرآن به دست به دنبال بدرقه فرزندان غیورشان شهر را ترك می‌كنند.

ماندن جایز نیست و این تنها باری است كه مجبور به عقب نشینی بودیم و آن هم به خاطر این كه ناموسمان به خطر نیافتد.

‪۴۰روز مقاومت ودر پی آن به شهادت رسیدن شمار زیادی از مردم بی‌دفاع در زیر شدیدترین حملات دشمن سرانجام در روز چهارم آبان‌ماه سال‪۵۹مجبور به عقب نشینی شدیم، شهر با همه‌ی امیدهایش به تصرف ناپاكان درآمد.

شهرغارت شد، چاه‌ها خشكید، سبزه‌ها سوزانده و نخل‌ها سر بریده شدند.

ادامه »

از بهلول پرسیدند"چرازن نمیگیری گفت زن پیردوست ندارم،گفتند زن جوان بگیر"گفت زن جوان هم مرد پیررادوست ندارد.

سالروزمیلاد خجسته فاطمه الزهرا(س)،سرور بانوان جهان ،عطای خداوند سبحان ،کوثر قرآن ،همتای امیرالمومنان والگوی بی دلیل تمام جهانیان بر همه زنان عالم مبارک باد.

صبح آمد، جُبّه شوخگین کرده
یک ران نسیم زیر زین کرده

اى دوست! به حق دوستى برخیز!
وى مغز! اگر نه پوستى برخیز!

برخیز که کاهلان فرو ماندند
از قافله غافلان فرو ماندند

اى خفته اگر نه کاهلى برخیز!
شد قافله، گرنه غافلى برخیز!

اى دوست! قیام ما قیامت گیر!
زى فتنه مپو، رهِ سلامت گیر !

در دهر مجو طبیب درد آگاه
ز عیسى نفسان سواى روح الله

از غنچه به صبحدم طرى مى جو
مستى ز مى «مطهرى» مى جو

مردان نه زِ هَر که هر نشان جویند
بوى از گل و گل زباغبان جویند

از دوست نشان آشنا پرسند
سر منزل لیلى از صبا پرسند

گر در طلبند، زى عدن پویند
ور لعل و عقیق، از یمن جویند

اى دوست! چو خواهى از کریمان خواه !
رَم از رمَه، رحم از رحیمان خواه !

صحبت‏طلبى، سراغ سینا گیر !
یا ذیل معلمان دانا گیر !

خود در خبر است کاندرین عالم
مى‏بود سزاى سجده، گر آدم

طلاب علوم، ساجدین بودند

                     مسجود معلمین دین بودند(علی معلم دامغانی)