زخم زبان خوب شدنی نیست!
بچه شروری اطرافیان خود را با سخنان زشتش ناراحت می کرد . روزی پدرش جعبه ای پر از میخ به او داد و گفت : هر بار که کسی را با حرفهایت ناراحت کردی یکی از میخ ها را به دیوار بکوب .
روز اول پسرک بیست میخ به دیوار کوبید پدر از او خواست تا دفعاتی که دیگران را می ازارد کم کند . پسرک تلاش خود را کرد و تعداد میخ های کوبیده شده به دیوار کمتر و کمتر شد .
یک روز پدرش به او پیشنهاد کرد تا هر بار که توانست از کسی بابت حرفهایش معذرت خواهی کند یکی از میخهرا از دیوار بیرون بیاورد .
روزها گذشت تا اینکه یک روز پسرک پیش پدرش امد و با شادی گفت : بابا امروز تمام میخ ها را از دیوار بیرون اوردم !
پدر دست پسرک را گرفت و با هم به انبار رفتند پدر نگاهی به دیوار انداخت و گفت : آفرین پسرم کار خوبی انجام دادی ام به سوراخ های دیوار نگاه کن …
دیوار دیگر مثل گذشته صاف و تمیز نیست وقتی تو عصبانی میشوی و با حرفهایت دیگران را می رنجانی چنین اثری بر قلبشان می گذاری تو میتوانی چاقویی در دل انسان فرو کنی و آن را بیرون بیاوری اما هزاران بار عذر خواهی هم نمی تواند زخم ایجاد شده را خوب کند.
بچه ها گناه هم همانند میخ هایی است که بر دل امام زمان (علیه السلام) کوبیده می شود و هر چه هم تو بابت آن ها معذرت خواهی کنی دل امام را مانند روز اول صاف و درست نخواهی کرد.
چنان که امیر المومنین (علیه السلام) فرمود:
ترک گناه بهتر از توبه کردن است پس بیایید گناه نکنیم.