شکر صرفا یک رفتار بیرونی وبیان زبانی نیست بلکه حالتی درونی است که باوجود آن هیچ جای گله وشکایتی باقی نمی ماند وانسان شاکر درهرحال خودش راسپاسگزار پروردگار خویش می بیند بنابراین برای آنکه کسی این شکرراتجربه کند بابد از آن چه دارد وازآنچه برایش مقدرشده است رضایت داشته باشد بدون رضایت سپاسی وجود ندارد هر چند الفاظ آن بی شمار برزبان جاری شوند رضایت عمیق درونی شکررامعنا میدهد ثمرات آن رابه بار می نشاند اما احسایس رضایت افزون برآنکه انسان رابه مرتبه شکر رهنمون میکند به خود ی خود نیز آثار مثبتی دارد برای آنکه این آثار رامرور کنید کافی است لحظه ای به آنچه احساس نارضایتی وناخرسندی برسرما می آورد بیندیشیم . نارضایتی ممکن است درموارد مشخصی ودرمقایسه باتوانایی های خویش عامل وانگیزه حرکت وتلاش شود وباید ازآن درجای خود سود جست اما نارضایتی عمومی ازتقدیر الهی وشرایطی که خارج ازاراده ما ترتیب می یابند نه تنها عامل حرکت نمیشود بلکه به سرخوردگی .خشم ونفرتی فروخورده وپنهان منجر خواهد شد که تمام زیبای ها وداشته های نقدزندگی رانیز ازجلوه ورونق می اندازد بنابراین بخش مهمی ازلذت زندگی دراحساس رضایت نهفته است . رضایت ازیک جهت به ارتباط شما وپروردگارتان مربوط است وباعث حفظ اصلاح وتقویت این رابطه پربرکت می شود امام حسن مجتبی (علیه السلام) فرموده اند :

(چگونه مِؤمن ،مؤمن باشد با آنکه ازقسمت مقدر خود ناراضی باشد ووضعیت خود راحقیر بپندارد درصورتی که حاکم بالای سر اوخداست ومن ضامنم برای کسی که جز رضایت از خدا دردلش خطور نکند دعایش به درگاه خدا مستجاب شود)(الکافی ،ج 3،ص162)

رضایت نشانه ایمان شماست واین ضامن برکتی ازبین نرفتنی درمعیشت شما خواهد بود فرد باایمان اگرچه برای رفع مشکلاتش می کوشد اما ازوضعیتی که دارد گلایه مند وشاکی نیست .همان چه که دارد بهترین است وکوشش اوجزئی ازهمین وضعیت است که مطلوب است .
ازسوی دیگر رضایت اززندگی به شما دیدگاهی مثبت وروشن نسبت به هستی وآینده می بخشد به این ترتیب نه تنهابه رکود وخمودگی وتنبلی منجر نمی شودکه بر شور ونشاط وسرزندگی شما می افزاید این رضایت از سرخستگی وناچاری وضعف نیست این رضایت تن دادن ذلیلانه نیست بلکه پذیرش خویش وشرایط خویش درجست وجوی جوهر زندگی درلحظه لحظه های اکنون است راستی کسانی که عمر خود رادر مقایسه خویش بادیگران وجست وجوی زندگی درآرزوها وآینده ای وهم آلود صرف می کنند حتی اگر به آنچه می خوا هند برسند هرگز به این رضایت دست خواهند یافت ؟

حتی آینده رادررضایت امروزباید جست چنان که خداوند درباره مجاهدین راه حق فرمود:

اگر به آنچه خدا وپیامبرش به آنان داده راضی باشند وبگویند،خداوند برای ماکافی است وبه زودی خدا ورسولش ازفضل خود به ما میبخشد ماتنها رضای اورا می طلبیم برای آنها بهتراست .(توبه 59)

منبع :مجله خانه خوبان ،شماره85