خورشید محرم می تابد…
و از تابش نورش و از بارش خونش و از وزیدن نسیم شهادتش دلهای افسرده جان تازه می گیرد و مزرعه بی رمق زندگی انسانها ، از عشق و ایمان و حرکت و تلاش ، سرسبز و خرم می گردد و آن هایی که پاسدار بذر وجود خویش اند ،کشتزار حیات را از علف هرز ، سستی و خمودی و بی تفاوتی پاک کرده ، دامن جان را در زیر آبشار حیات آفزین عاشورامی گیرند و…
سفره ی شهادتگاه ها را برای پذیرش مهمانان محرم ، که شهیدان همیشه ی تاریخ اند ،می گسترند…
آری…
محرم ،فروردین جان هاست و بهار ایمان های سست شده و طراوت اندیشه های مرده و افسرده و شکوفایی غنچه های بسته ی بیداری و آگاهی و ایثار و فداکاری…
و …عاشورا ، گل سرخی است که بر این بوستان همیشه سبز می روید شکوفه ای است که بر شاخ این بستان جان می شکفد …
عاشورا ، وجدان همیشه بیدار تاریخ و گلوی همواره فریادگر زمان است…

عاشورا ، روز پاسداری از حرمت انسان هاست…
عاشورا ، حریم ایمان و حصار قرآن است…
عاشورا ، تحریم بازار باطل در جهت رونق حق است…
عاشورا ، اهرم حرکت دهنده ی انسان ها و پدید آورنده ی قیام های شیعی و نهضت های علوی و قیام های مکتبی است…
و…حسین(ع)پیام های شفابخشش را ، همه ساله بر بالهای سرخ شهادت می نویسند وپیک رهایی را بر موج های محرم و عاشورا سوار می کند و در کلاس های کربلا ، حتی بدون یک روز تعطیلی ، به ما و به همه ی آنان که به نجات انسان می اندیشند، می آموزد.چرا که :هر روز عاشوراست و هرجا کربلاست …
و حسین (ع) این خالق حماسه ی خونین محرم و این انقلاب آموز نسل های بشری که پیروزی خون بر شمشیر و غلبه ی حق را بر باطل در نمایشگاه همیشگی تاریخ به نمایش گذاشت ، امروز پیش از هر زمان دیگر باید به ملت های اسلامی و مسلمانان بپا خواستهی جهان اسلام معرفی شود و انقلاب کربلائیش با تمام بار معنوی و مایه های انسانی و ارزش های ضد ستم و فساد ستیزش ،تدریس گردد …
و امروز دانشگاه کربلا باز است و شاگردان این مکتب ، از همه جای دنیا از خیابان هایی به وسعت ایران تا لبنان و از لبنان تا مصر و لیبی و بحرین و کویت و عربستان و تونس و یمن ، و از آنجا تا میان همه ی ملت های مظلوم حتی در قلب آمریکا و اروپا فریاد می کنند :
«لبیک یا حسین (ع) »

و کیست که مداند امروز تداوم مکتب حسین بن علی (ع) و احیای تفکر اسلام انقلابی و فهماندن حقیقت کربلا و عاشورا که همان عزت انسان و ظلم ستیزی و حق خواهی است ، مدیون مجاهدت حضرت روح الله (ره) است و کیست ک بر پایداری و پایمردی حضرت امام خامنه ای در این راه نورانی ، درود نفرستد و کدام چشم بیدار است که تجلی شجاعت حسینی (ع) را در خروش این امت انقلابی ، نبیند و کدام گوش شنواست که انعکاس نوای «هل من ناصر ینصرنی» کربلا را امروز از ام القرای جهان اسلام نشنود ؟…
حسین جان …
امروز همه ی ما در تداوم راه کربلا و در پاسخ به ندای مظلومانه ات ، اشک و ماتم و آه خود را برای یاری فرزندت ، همراه می کنیم و دستی را که 1372 سال قبل ، به نشانه ی اتمام حجت با همگان بالا گرفتی ؛ همچنان مردانه و مصمم ، یاری خواهیم کرد …
السلام علیک یا ابا عبد الله ….

برگرفته از روزنامه عبرت های عاشورایی