قاطعیت امام.
زمانی که امام خمینی امری را وظیفه و تکلیف شرعی خویش قرار میدادند،اگر سایر افراد هم با آن مخالفت میکردند، با قاطعیت تمام و بدون هیچ ترس،و واهمه ای آن را دنبال کرده و انجام میدادند.ایشان در زمان پهلوی ، خطاب به فرستاده ی رژیم شاه می گویند:»این را بدانید تا زنده هستم،اگر در خانه ام را هم به رویم ببندید، از پای نخواهم نشست و با این نیش قلم، علیه شما خواهم نوشت و اگر نشد، از شکاف در سخنم را به مردم خواهم رساند.»

امام و دوستی با فرزندان.
امام خمینی در عین داشتن صلابت و صراحت، پدری مهربان و دلسوز و یاری امین برای اطرافیان و آشنایان نیز بودند.یکی از فرزندان این بزرگوار در وصف پدر چنین می گوید: امام با افراد خانواده بسیار گرم و مهربان بودند،ولی در عین حال به خاطر جذبه ای که داشتند،از ایشان حساب می بردیم.امام همه اولادشان را به یک نظر نگاه می کردند، به طوری که بعد از این همه سال، متوجه نشدیم کدام یک از فرزندانشان را بیشتر دوست دارند.»

آینده نگری و عاقبت اندیشی امام.

آینده نگری و عاقبت اندیشی در امور از ویژگی های شخصیتی امام خمینی به شمار میرفت که همواره به آن توجه وافری داشتند.ایشان در جایی فرموده بودند:در این مبارزه،بذری را که الآن می کاریم،ممکن است پنجاه سال دیگر به نتیجه برسد.»

امام ،عرفان و تعقل
بیشتر عرفا،سیر و سلوک را امری نفی،کننده تعقل و یا جدای از آن می دانند و عقیده دارند که راه عرفان ،جدای از طریق عقل است و مسائل عرفانی،یافتنی است ،نه گفتنی.امام خمینی نه تنها در پیمودن ایم مسیر،عقل را مردود نمی شمردند بلکه برای طرح مبانی عرفانی و خداشناسی  ،استدلال عقلی هم می کردند.در واقع امام،با تأثیر پذیری از قرآن و تعالیم اهل البیت برای عنصر تفکر و اندیشه ،احترام خاصی قائل بودند و از تعقل به شدت حمایت می کردند.
در عرفان ایشان ،تفکر و تحقیق،یکی از ارکان سلوک به شمار می آید.

منبع :مجله پیام انقلاب ،شماره 33