• یکی از تعابیری که کمتر برای امام استفاده کردیم “مومن متعبد انقلابی” است. این صفت که کمتر امام را با آن توصیف کرده ایم یک صفت جامع است.

قدرتهایی که از امام می ترسیدند بخاطر صفت “انقلابی گری” امام بود. اصولا قدرت های مادی از کلمه انقلابی میهراسند. فشارهایی هم که وارد میکنند بخاطر همین است.
فشار های با بهانه های مختلف از جمله هسته ای و حقوق بشر وارد می شود اما حقیقت این است که دشمنان از صفت انقلابی گری واهمه دارند.
چند وقت قبل از این یک سیاست مدار امریکایی گفت: ایران بخاطر انقلاب تحریم است.
علت دشمنی این است که این کشور پهناور در اختیار آمریکا بود و انقلاب آنها را راند. همچنین این انقلاب الهام بخش کشور های دیگر شد.
اگر ملتی مساله اساسی خود را نداند گمراه می شود. مساله این است که انقلاب آمد و کشور را از منجلاب های مختلف از جمله فساد های سیاسی و اخلاقی، جقارت بین المللی و وابستگی و عقب ماندگی نجات داد.
آن روزها چهار برابر امروز نفت صادر می کردیم با این حال کشور در فقر و فساد اخلاقی دست و پا میزد.
امام مسیر را تغییر داد و ما را به سمت اهداف بزرگ سوق داد. این هدف ها خلاصه میشود در حاکمیت دین خدا. این حاکمیت به معنی برقراری منظومه ارزش های اسلامی است.
دسترسی به این هدف ها به یک شرط ممکن است آنهم این است که این قطار در ریلی که امام مشخص کرد باقی بماند. امام اهداف را مشخص کرد ولی تا رسیدن به آنها فاصله زیاد است.
بعد از ارتحال امام هرجا انقلابی و جهادی عمل کردیم پیشرفت کردیم و هرجا کوتاهی کردیم عقب ماندیم. مخاطب این سخن نسل امروز و فرداست. همه ما مخاطب این سخن هستیم.
به تعبیر امام اگر راه را عوض کنیم اسلام سیلی خواهد خورد.
در این راه هم هزینه های بسیار دادیم هم سود بردیم. در جنگ جوانان ما شهید شدند ولی ملت دستاوردهای زیادی را بدست آوردند. از اول این هزینه ها و سود ها باهم همراه بودند. هرچه جلو تر آمدیم هزینه ها کمتر و سودها کلانتر شده است.
انقلاب ما بر خلاف خیلی از انقلاب ها با کودتا و حرکت نظامی بوجود نیامد بلکه با ایمان مردم بوجود آمد و با همین ایمان مردم باقی ماند.
هی گفتند تحریم و تهدید می کنیم ولی مردم نهراسیدند و نه از تحریم فلج شدند. از این پس هم باید همین گونه باشد.

• همه باید انقلاب باشند و انقلابی بمانند. این خطاست که فکر کنیم انقلابی کسی است که فقط در دوران امام و مبارزات حضور داشته اگر تعبیر انقلابی این است که فقط ما پیر و پاتال ها انقلابی می شویم.

انقلابی کامل کسانی هستند که جان خود را فدای فرامین امام کردند.
این خطاست که اگر کسی را انقلابی خطاب کردیم بگوییم افراطی است. اینها نباید در فرهنگ سیاسی ما جا باز کندچون تعابیر بیگانه هاست انقلابی را میگویند تندرو و غیر انقلابی را میگویند کندرو.
نباید از همه یکجور انقلابی گری توقع داشته باشیم . ممکن است یک نفر خوب عمل کند و یک نفر بطور کامل انقلابی حرکت نکرد مهم این است که آن شاخص ها تطبیق پیدا کند.
5شاخص برای انقلابی گری وجود دارد و باید این شاخص ها را در هر زمینه ای از قبیل هنرو اقتصاد و … بوجودبیاریم.
شاخص اول؛ پایبندی به مبانی انقلاب
شاخص دوم؛ هدف گیری آرمان های انقلاب و همت برای رسیدن به آنها
شاخص سوم؛ پایبندی به استقلال همه جانبه کشور .
شاخص چهارم؛ حساسیت در برابر دشمن و کار دشمن و نقشه دشمن و عدم تبعیت از آن که قرآن آنرا جهاد کبیر گفته است.
شاخص پنجم؛ تقوای دینی و سیاسی

• اسلام ناب اسلامی است که هم تکلیف ما را در خلوت و خانه خود مشخص می کند و هم در مقابل تشکیل حکومت اسلامی.

جمهوری اسلامی یعنی منافع مال مردم و طبق خواست مردم است.
فقه و علم ما باید پیشرفت کند منتهی به دست افراد خبره و وارد، نیمه سواد ها نمی توانند کاری کنند.
اگر پایبندی به شاخص اول وجود داشت در تندباد حوادث حرکت تغییر نمی کند ولی اگر نبود حرکت هر روزی به یک جهت منحرف می شود.

منبع :برگرفته از سایت khamenei.ir