موضوع: "در محضر علما"
یکی از مباحثی که در انسان شناسی مورد بررسی قرار می گیرد،مقام و جایگاه آدمی یا همان کرامت انسانی، نسبت به سایر آفریدگان است.
این بحث در فرهنگ بشری ،سابقه ی درازی دارد و دیدگاه های گوناگونی نیز در این زمینه عرضه شده است.
در دیدگاه اومانیسم ،انسان، محور حقایق و ارزش هاست که همه ی فعالیت های علمی و عملی انسان بر محور خود آدمی ،می گردد.
از نمونه های این گرایش این است که باید در قوانین کیفری کرامت انسان حفظ گردد.مجازات ها باید سبک بوده و جنبه ی تادیبی داشته باشد.
اما آیا از دید قرآن نیز ارزش انسان از هر موجود دیگری بیشتر است؟ یا بر هیچ موجودی برتری ندارد؟ یا باید تفصیل قائل شد.؟
حضرت (امیر علیه السلام) و حضرت زهرا (سلام الله علیها) فرمودند: «فعله قول»؛ سخن خدا همان کارهایی است که می کند، یعنی خدا با کارهایش با ما حرف می زند، شما هم با عملتان با خدا حرف بزنید،با عملتان به خدا بگویید: خدایا من علم ندارم، فهم ندارم، قدرت ندارم.
سجده و رکوع نماز، فعلی است که با آن فقر و جهل و عجز و نیستی خودمان را به خدا اظهار می کنیم. لذا امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: «الاسلام هو ٱلتسلیم و ٱلتسلیم هو ٱلیقین و ٱلیقین هو ٱلتصدیق و ٱلتصدیق هو ٱلاقرار و ٱلاقرار هو ٱلاداء و ٱلاداء هو ٱلعمل»: اسلام همان تسلیم است و تسلیم همان یقین است و یقین همان تصدیق کردن است و تصدیق همان اقرار نمودن است و اقرار همان به جا آوردن است و به جا آوردن همان عمل کردن است.
???? با خدا حرف بزن. گرچه امیدوارم با خدا و خوبان با لب حرف نزنی و با عملت حرف بزنی. دست محبت بر سر یتیم بکش و با این کارت به خدا و خوبان بگو من هم یتیم، شما هم دست محبتی بر سر من بکشید. به فقیر چیزی بده و با این عملت به خدا و خوبان بگو من هم فقیرم، شما هم به من بدهید. عیب اشخاص را بپوشان و ستر کن و با این کارت به خدا و خوبان بگو من هم عیوبی دارم، شما هم عیوب مرا بپوشانید و ستر کنید.
منبع :کتاب مصباح الهدی، صفحه 238(عارف بالله حاج اسماعیل دولابی)
علامه طباطبایی اهل مراقبه بود، یک وقت خدمت آن بزرگوار رسیدیم که دستور العملی به ما بدهد فرمود: مراقبه و محاسبه این حالت را، شخص سالک باید از ابتدای سیر و سلوک تا انتهاء ملتزم باشد.
فرمود آخر شب، قبل از خواب اعمالی را که در روز انجام داده اید بررسی کنید.
هر یک از اعمالتان که خوب بود خدا را برای آن حمد و سپاس گویید و توفیق انجام بهتر آن را در روز بعد از خداوند مسالت کنید.
اگر خدای ناکرده تقصیر و یا خطایی مرتکب شده بودید، فورا توبه کنید و تصمیم بگیرید که دیگر آن را انجام ندهید. اگر دیدید خلاف های شما متعدد است تصمیم بگیرید فردا آن را کم کنید. خلاصه فرمود: مراقبه و محاسبه باید همیشه باشد.
حتی در این اواخر که نمی توانست درست حرف بزند یکی از رفقاء از ایشان خواسته بود توصیه هایی بفرمایید باز فرمود: مراقبه، محاسبه
منبع: کتاب صراط حمید (دستور العمل های اخلاقی و عرفانی)، حمید کامران ماوردیانی
زینت السادات علویه همایونی، مؤسس مکتب فاطمه (س) و شاگرد بانو امین در سن ۹۹ سالگی دار فانی را وداع گفت و با حضور مردم و علما ومسولان استان از مسجد سید اصفهان تشییع و در امامزاده ابراهیم اصفهان به خاک سپرده شد.
به گزارش دانشنامه حوزوی ویکی فقه، زینت السادات علویه همایونی، متخلص به “علویه همایونی” و مشهور به بانو همایونی، در سال 1296 هجری شمسی در اصفهان متولد شد. پدرش سید رحیم همایونی و مادرش سلطانآغا همایونی بود. سلطانآغا مادرخواندۀ همسرِ بانو امین بود که پس از فوت سید محمدتقی امین با سید رحیم ازدواج کرد. زینت السادات دومین فرزند او بود. بانو همایونی با محمد فیض ازدواج کرد. شخصیتهایی همچون رحیم ارباب، حسینعلی صدیقین و عطاءالله امامی از دوستان محمد فیض بودند و به خانۀ او رفت و آمد داشتند.
مرحوم شیخ رجبعلی خیاط می فرمود:
بطری وقتی پر است و میخواهی خالی اش کنی، خمش میکنی.
هر چه خم شود خالی تر میشود. اگر کاملا رو به زمین گرفته شود سریع تر خالی میشود.
دل آدم هم همین طور است، گاهی وقتها پر میشود از غم، از غصه،از حرفها و طعنههای دیگران.
قرآن میگوید: “هر گاه دلت پر شد از غم و غصه ها، خم شو و به خاک بیفت.” این نسخهای است که خداوند برای پیامبرش پیچیده است: “ما قطعا میدانیم و اطلاع داریم، دلت میگیرد، به خاطر حرفهایی که میزنند.”
“سر به سجده بگذار و خدا را تسبیح کن“
سوره حجر آیه ۹۸…
وقتی نماز می خوانی،قلبت را حفظ کن و دلت فقط پیش خدا باشد.اگر چیزی گم کردی، طوری نماز نخوان که در نماز آن را پیدا کنی.
این نماز به درد نمی خورد.
حالا چه کنیم قلبمان را حفظ کنیم؟
راهش این است که هر وقت تکبیرة الحرام و الله اکبر می گویید، با نماز وداع کنید یعنی به خودت تلقین کن که شاید این آخرین نماز عمر تو باشد، آن وقت یک نماز با توجه می خوانی.
منبع: کتاب طریق وصل/آیت الله مجتهدی تهرانی، ص 80
نماز اول وقت را فراموش نکنید.
نماز اول وقت خیلی موثر است. آنهایی که هر چه می زنند،کار و بارشان جور نمی شود، به خاطر این است که نماز اول وقت نمی خوانند. شما جوان ها را موعظه می کنم که اگر می خواهید دنیا و آخرت داشته باشید،نماز اول وقت را ترک نکنید.
روایت دارد اگر کسی نماز مغرب و عشاء را آنقدر دیر بخواند که آسمان پر از ستاره شود،ملعون است.تا اذان را گفتند،نماز را شروع کنید.نماز اول وقت را ترک نکنید.
منبع: کتاب طریق وصل/ مجموعه رهنمود های اخلاقی حضرت آیت الله مجتهدی تهران،ص80
آیتالله مصباح یزدی حفظه الله :
بیشتر علمای اهل تسنن و همه علما و محدثین شیعه بر این باورند كه شب قدر در ماه رمضان هر سال تكرار شده، و در هر سال شبی وجود دارد كه از هزار ماه برتر است و ملائكه و روح در آن شب نازل میشوند.
اما نزول ملائكه و روح برای چیست؟ كسانی كه نزول ملائكه را تنها در یك مرحله و آن هم برای نزول بر پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) میدانند، دیگر نیازی به پاسخگویی به این پرسش ندارند. چرا كه نزول ملائكه و روح، فقط یك بار برای نزول قرآن انجام شده است. اما این نظر با لفظ قرآن و روایاتی كه در این زمینه وجود دارد، سازگاری ندارد.
وقتی گفته میشود: «تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ،»؛ كلمه «تَنَزَّلُ»؛ مضارع و به معنی آن است كه نازل میشوند و این نزول استمرار دارد. علاوه بر این در آینده نیز استمرار خواهد داشت.
در اینجا این سؤال مطرح میشود اكنون كه دیگر نزول قرآنی وجود ندارد كه ملائكه بر پیغمبر نازل شوند، پس در شب قدر ملائكه برای چه كاری و بر چه كسی نازل میشوند؟
در اصول كافی در باب حجت، روایتی از امام معصوم(علیه السلام) آمده است كه خطاب به شخصی فرمودند: «برای اثبات ولایت ما برای مخالفین، با سوره قدراحتجاج كنید. چرا كه یكی از دلایل لزوم امام بعد از پیغمبر اكرم(صلی الله علیه و آله) این سوره است.»؛ این شخص با تعجب می گوید در این سوره از امامت و ولایت سخنی گفته نشده است. پس چگونه میتوان از این سوره برای اثبات مسئله امامت احتجاج نمود؟
حضرت فرمودند: از مخالفان بپرسید در شب قدر ملائكه بر چه كسی نازل میشوند؟ آیا تاكنون كسی ادعا كرده است كه در شب قدر، ملائكه بر او نازل شده باشند؟ هیچ كس نمیتواند ادعا كند كه نزول ملائكه را در شب قدر درك كرده است. تاكنون نیز كسی در این باره مدعی نشده است.
قرآن نیز میگوید «تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ»؛ فرشتگان با روح در شب قدر نازل می شوند. بنابراین حتماً باید پس از پیغمبر(صلی الله علیه و آله) كسی وجود داشته باشد تا ملائكه بر او نازل شوند. او كسی جز حجت خدا و امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) نخواهد بود.