نشسته ام که بنویسم که بال یعنی تو             عروج کردن سمت کمال یعنی تو
نشسته ام که بنویسم تصورت،هیهات             فراتر از جریان خیال ،یعنی تو
همیشه آرزو داشتم با شنیدن بانگ الله اکبرمؤذن از جا برخیزم و وظیفه ام را سر وقت انجام دهم . روزگاری می گفتند : به نماز نگو کار دارم به کار بگو نماز دارم . اما نه این دل سخت تر از آن بود که با این ادبیات نرم شود.می گفتند یک هفته تمرین کن سروقت نماز بخوانی آنوقت این کار ملکه ذهنت می شود .اما خدایا این ذهن مشوش و پریشان حال مشغول اوهام بود و جایی برای به تخت نشاندن این ملکه به من نمی داد. سی روز به مهمانی خدا میرفتم و سر وقت در پیشگاهش به خاک تضرع و فروتنی میافتادم اما گویا شیاطین آزاد شده از بند اسارت خدا از شوال امسال تا رمضان سال دیگر مرا باز مغلوب خود می کردند و باز اسیردر چنگال امور دنیوی می شدم
سالها گذشت و با اینکه من تغییر کردام اما تشنه ی یک جرعه معرفتی بودم تا با قدقامت الصلواة برخیزم و اول وقت اظهار بندگی کنم و به ولی نعمتم بگویم ظلمت نفسی العفو .
دیروز ساعت فرهنگی حوزه برایمان کلیپی گذاشت تا روش تبلیغ را آموزش دهد .کلیپ در مورد نماز اول وقت بود . خدا رحمت کند آیت الله بهجت که به حق عارف وارسته ای بود . خاطره ای را نقل می کردند که ایشان گفته بودند اولین عملی که به عالم ملکوت بالا می رود عمل امام است . امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هرکجا باشند نمازشان را اول وقت می خوانند پس اگر ما نمازمان را اول وقت خواندیم همراه نماز امام به عالم بالا می رود.
زمان،زمان تولد دوباره ی من بود

هر لحظه که انسان از خواب غفلت بیدار می شود گویا دوباره متولد شده است. روح و روانم آرام شد به آنچه سالها منتظرش بودم تا مرا تکان دهد رسیدم. حالا صدای مؤذن برایم معنای دیگری دارد.به خودم نهیب می زنم که پاشو وقت رسیدن به معشوق رسیده است. بلند شو فرشته ها نماز امامت را به عالم ملکوت می برند پس عجلو با الصلواة مبادا نمازت از فیض همراهی با نماز آقای مهربانی ها به سمت بالا جا بماند ….
و این است یکی از فیوضات آفتاب پشت ابر
چشم دل باز کن که جان بینی           آنچه نادیدنی است آن بینی
و امروز مولای من مهدی جان آرزو دارم یکی از دعاهای شماهنگام نماز اول وقتتان باشم
آن کس که پیش پای شما خم نمی شود در خانه فرشته هم آدم نمی شود
آقای من بدون توسل به نام تو            حالی برای توبه فراهم نمی شود
دست مرا بگیر و به سمت خدا ببر        چیزی که از بزرگیتان کم نمی شود
درپناه حق

دل نوشته از نفیسه میر عسگری (طلبه پایه سوم)