سوال : آیا دشنام دادن به کافران در فرهنگ قرآنی ما جایز است؟
لعن فرستادن چطور؟

لعن کردن و برائت جستن : از موضوعات محوری زیارت عاشورا
نماد سلام و لعن(تولی و تبری) : لعن بر قاتلان و دشمنان اهل بیت (علیهم السلام)
آیا لعن و برائت در امور دینی جایز است؟

1400 سال پیش یک عده آمدند فرزند پیامبر خدا را کشتند . خطا کردند تا حالا لعن و دشمنی؟
اصل لعن و اظهار برائت اصلی قرآنی و دینی و جایز است. و شبهه مخالفان گواه بی اطلاعی آنهاست.

1. سب در قرآن : فقط در یک مورد و به صورت نهی استعمال شده است.

• وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلى‏ رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ (108)

(معبود) كسانى را كه غير خدا را مى‏خوانند دشنام ندهيد مبادا آنها (نيز) از روى ظلم و جهل خدا را دشنام دهند، اين چنين براى هر امتى عملشان را زينت داديم سپس بازگشت آنها به سوى پروردگارشان است و آنها را از آنچه عمل مى‏ كردند آگاه مى‏ سازد (و پاداش و كيفر مى‏ دهد)

2. لعن در قرآن : 41 مورد استعمال شده و در بسیاری از موارد به خدا نسبت داده شده است.

• بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلاً ما يُؤْمِنُونَ (بقره(2) / آیه 88)

• فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْكافِرِينَ (بقره(2) / آیه 89)

• إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَيِّناتِ وَ الْهُدى‏ مِنْ بَعْدِ ما بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتابِ أُولئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ يَلْعَنُهُمُ اللاَّعِنُونَ (بقره(2) / آیه 159)

159- كسانى كه دلائل روشن و وسيله هدايتى را كه نازل كرده‏ ايم بعد از آنكه در كتاب براى مردم بيان ساختيم كتمان مى‏ كنند، خدا آنها را لعنت مى‏ كند و همه لعن كنندگان نيز آنها را لعن مى‏ نمايند.
(کسانی که حقایق دینی را بعد از آنکه نازل شد از مردم پنهان کنند…. مانند واقعه غدیر)

• وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (86) أُولئِكَ جَزاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّه .. (آل عمران (3) / آیه 86 ، 87)

• وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فِيها وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظِيماً (نسا (4) / آیه 93)

و هر كسى فرد با ايمانى را از روى عمد به قتل برساند مجازات او دوزخ است كه جاودانه در آن مى‏ ماند و خداوند بر او غضب مى‏ كند و از رحمتش او را دور مى ‏سازد و عذاب عظيمى براى او آماده ساخته است. (93)

• الا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ (هود(11) / آیه 93)

• إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِيناً (احزاب(33) / آیه 57)

آنها كه خدا و پيامبرش را ايذاء مى‏ كنند خداوند آنها را از رحمت خود در دنيا و آخرت دور مى‏ سازد، و براى آنان عذاب خوار كننده‏ اى آماده كرده است. (57)
در این مورد ظاهر آیه عام است که شامل هر کسی که حضرت را به هر صورتی بیازارد خدا را آزرده و هر کس از او اطاعت کند خدا را آزرده..

• يَوْمَ لا يَنْفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ (غافر(40) / آیه 52)

نتیجه : دشنام و فحش دادن در فرهنگ دینی ما جایی نداره و از آن نهی شده است…
اما لعن کردن به ظالمین و آزار دهندگان خدا و پیامبر جایز است.

جلسه تفسیر جز 7 قرآن مبلغ گرامی سودابه سادات حسینی