دلهای شیعیان،بار دگر غم گرفته است/ آقا، وجودمان زگریه، نم گرفته است.

بار دگر هتک حرمت به امام همام  / دلهایمان دسته جمعی دم گرفته است.

با هم ، یک صدا، یک نفس، بلند/ دشمن چرا شیعه را دسته کم گرفته است.

قلب هایمان عشق تو دارد ای امام هدی / این ضعف دشمن است، که ماتم گرفته است.

آقا جان ! سربازان این مدرسه چگونه می توانند ساکت باشند و غم و اندوهتان را به اندوه ننشینند.

در این روزهای بارانی که دلها نمناک گریه ی مادرتان می باشد، چگونه می توان هتک حرمت به ساحت مقدس جد بزرگوارتان را نادیده گرفت.

واما…

دشمن چه گمان می کند…

این قلم هایمان، نه آقا… جان هایمان، فرزندانمان، پدر و مادرمان…..، آقا فدایتان .

تو را سپاس برای آنچه هنوز نداده ای و عذر برای آنچه هنوز نکرده ام

با آب طلا نام حسین قاب کنید

بانام حسین یادی ازآب کنید

خواهید که سربلندوجاویدشوید

تا آخرعمر تکیه بر ارباب کنید

این بار هم، سفری دیگر، چونان گذشته، و بازگشتی دوباره از آخرین سفر، بی‏شباهت به گذشته؛ حجة الوداع، برکه نزدیک است و حقیقت نزدیک‏تر، در چند قدمی.
سیل کاروانیان، خاک سوزانِ حجاز را در می‏نوردند.
تاریخ سالخورده حجاز، گرد زمان بر پلک‏هایش، با چشم‏های نیمه باز انتظار حماسه‏ای دیگر را می‏کشد و باز هم…
امین وحی از پس پرده‏های غیب، از ورای ابرهای کبودِ آسمان حجاز، از جانب او…

ادامه »