دوباره عرفه
دوباره عرفه…
عرفات محل هبوط آدم از بهشت است و مبدأ حیات انسان بر کرهٔ زمین. و آدم چون خود را بر زمین یافت، گریست و انابه کرد.
تو هم گریه کن و انابه کن، آن‌چنان که گویی این تویی که هم‌اکنون از بهشت هبوط کرده‌ای و خود را، تنهای تنها، بر بیابان عرفات یافته‌ای. و از سوی دیگر، عرفات تذکاری است بر معاد تو.
سیدمرتضی آوینی
گفتار متن مستند سفر به سرزمین نور-نشر واحه ص 151
نظر از: رحیمی [عضو]
فرم در حال بارگذاری ...
بار الها !
حج درونی ام را به قربانی کردن نفس پایان ده
تا اسماعیل وجودم را که در من به ودیعه نهاده ای
با همان معصومیت کودکانه به دیدار تو آورم
عیدتان مبارک ،نفس تان مطیع امر حضرت رب
▶️
به تپش آمده با یاد تو از نو کلماتم
باز نام تو شده باعث تجدید حیاتم
بیم گرداب به دل داشتم اما تو رسیدی
که شدی “ساحل امن من و کشتی نجاتم”
باز از فرط عطش خشک شده کام من،آری
تشنه ام؛تشنه ی لبهای عطش ناک فراتم
باید احرام ببندم به طواف حرم تو
من که در صحن تو در موقف دشت عرفاتم
با دعای عرفه دست مرا کاش بگیری
مات و مبهوت نمایان شدن جلوه ی ذاتم
با تو هر لحظه مجسم شده یک روضه به چشمم
باز گریان تماشای قتیل العبراتم
سیدعلیرضا شفیعی
یا علی علیه السلام