طرح همه جانبه حديث غدير
سران سقيفه ، و دشمنان اهل بيت پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) با روشهاى گوناگون سعى مى كردند تا:
حماسه غدير فراموش گردد.
حديث غديرخم نقل نشود، تبليغ نگردد.
ورقه هاى مكتوب حديث غدير و ديگر احاديث سوزانده شود.
در كتب تاريخ ثبت نشود.
و شاعرانى كه حماسه غدير را سرودند طرد شوند، يا در امان نباشند و آنگاه ، ناقلان و راويان حديث و حادثه غدير را با نام ((ايجاد اختلاف در امت اسلامى )) يا ((ترك كنندگان قرآن )) سرزنش مى كردند، كتك مى زدند كه پس از حاكميت سران سقيفه ، و كتك خوردن عبدالله بن مسعود ((كاتب وحى )) براى نقل حديث ، ديگر كسى جرئت روايت كردن ، يا تبليغ حديث غدير را نداشت .
هركس رفاه و آسايش مى طلبيد

�.
مى بايست حديث غدير، و حقانيت على (عليه السلام ) را فراموش كند، كه تهاجم نظامى به منزل به منزل امام ، و اهانت به دختر پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم )، و شهادت حضرت محسن (عليه السلام ) و تازيانه زدن حضرت زهرا عليهاالسلام در راستاى همين سياست مطرح شد.
اول : فاطمه عليهاالسلام و طرح همه جانبه حديث غدير
در شرايط حساس و خفقان زاى مدينه ، پس از كودتاى سقيفه ، كه همه لب فروبسته ، و نفسها در سينه ها حبس شده ، و زبان شاعران ساكت گشته ، و قلم نويسندگان شكسته ، و همه دست از حمايت اميرالمؤ منين على (عليه السلام ) شسته بودند.
و حماسه عظيم غديرخم را كه در چند ماه قبل اتفاق افتاده بود، با ترس و زور و تزوير از ياد بردند، اين فاطمه زهرا عليهاالسلام ، بود كه حديث غدير را در همه جا مطرح مى فرمود.
و حداكثر استفاده را از پيام غدير مى برد، چون آگاه بود كه اگر مردم ، حماسه غدير را با ويژگيهاى والاى آن به ياد آورند، و به امر الهى در اعلام ولايت على (عليه السلام ) بيانديشند، راه هدايت را به درستى خواهند شناخت .
از اين رو بارها به مردم ساكت و بى تفاوت و هراسناك مدينه مى فرمود:
اءنسيتم قول رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم ) يوم غديرخم ، من كنت مولاه فعلى مولاه ؟ و قوله (صلى الله عليه و آله و سلم )، اءنت منى بمنزله هارون من موسى
(آيا فراموش كرديد سخنان رسول خدا را در روز غدير خم كه فرمود:
هر كه را من مولا و رهبر مى باشم على (عليه السلام ) نيز مولاى اوست .
و آيا فراموش كرديد كه به على (عليه السلام ) فرمود: يا على (عليه السلام ) موقعيت تو نسبت به من همانند هارون نسبت به موسى پيامبر است .)
دوم : افشاى دشمنان با ياد حماسه غدير
حضرت زهرا عليهاالسلام در بحث و مناظره با دشمنان ، و در اتمام حجت با مهاجمان به خانه ولايت باز هم از حماسه غديرخم ياد مى كرد، و مردم را به ياد حديث غدير سوق مى داد.
در يكى از روزهاى پس از پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) كه مردم در كوچه نزديك خانه حضرت على (عليه السلام ) گرد آمده و تسليم توطئه ها بودند، دختر رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) از خانه بيرون آمده و در كنار درب ورودى منزل ايستاد، و خطاب به مردم مهاجم در كوچه و بازار فرمود:
لا عهد لى بقوم حضروا اءسوء محضر منكم ، تركتم رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم )، جنازة بين اءيديننا و قطعتم اءمركم فيما بينكم ، لم تساءمروننا و لم تردوا لنا حقا كانكم لم تعلموا ما قال يوم غدير خم ، و الله لقد عقد له (على بن ابيطالب ) يومئذ الولاء ليقطع منكم بذالك منها الرجاء، و لكنكم قطعتم الاسباب بينكم و بين نبيكم ، و الله حسيب بيننا و بينكم فى الدنيا و الآخرة .
(من ملتى را مثل شما نمى شناسم كه اينگونه عهد شكن و بد برخورد باشند، جنازه رسول خدا در دست ما گذاشته رها كرديد، و عهد و پيمانهاى ميانتان را بريده ، فراموش نموديد، و ولايت و رهبرى امام على (عليه السلام ) و ما اهل بيت را انكار كرديد، و حق مسلم ما را بازنگردانديد.
گويا از حادثه رزو غديرخم آگاهى نداريد؟
سوگند به خدا كه رسول گرامى اسلام در آن روز ولايت و رهبرى امام على (عليه السلام ) را مطرح كرد، و از مردم بيعت گرفت ، تا اميد شما فرصت طلبان تشنه قدرت را قطع نمايد، ولى شما رشته هاى پيوند معنوى ميان پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) و خودتان را پاره كرديد، اين را بدانيد كه خداوند در دنيا و آخرت بين ما و شما داورى خواهد كرد.)
دشمنان ولايت چه جوابى مى توانستند بدهند، در صورتيكه حماسه غدير، راه هرگونه عذرتراشى ، و بهانه جوئى ، را بسته بود، كه حضرت زهرا عليهاالسلام فرمود:
(خداوند بزرگ پس حادثه غدير خم ، براى هيچكس عذر و بهانه اى باقى نگذاشته است )
زيرا با يادآورى غديرخم هيچگونه راه فرارى باقى نمانده بود
اگر مى گفتند:
نمى دانيم !! يا خبر نداريم !!
دروغ آشكارى بود
زيرا حادثه بزرگى در ميان 120 هزار حاجى كه از سراسر بلاد اسلامى در غدير گرد آمده بودند، اخبار آن را دهن به دهن در همه جا نقل كردند، و بگوش همه رسانده بودند.
اگر در خبر راويان ترديد مى كردند:
به دوروئى آشكارترى پناه مى بردند
زيرا تمام مهاجر و انصار، و اصحاب و ياران پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) در آن حادثه عظمى حضور داشتند، و پيام غدير را از قرن اول تاكنون گفتند و نوشتند، و در شعر شاعران گنجاندند
اگر بهانه مى آوردند كه بيعت عمومى نبود:
بيشتر رسوا مى گرديدند.