نمی‌خواهم به انتخابات بپردازم،موضوع امامت و مهدویت هم ربطی به انتخاب مردم ندارد که ولیِّ خدا را خدا می‌شناسد اللَّهُ أَعْلَمُ حَیثُ یجْعَلُ رِسالَتَهُ[1]؛. خدا بهتر می‌داند چه کسی عهده دار رسالتش گردد. خود بهتر می‌داند چه کسی را امام قرار دهد و به مردم معرفی کند.اما بالاخره ولیِّ خدا اگر بخواهد کار کند، بخواهد اهداف خود، تعلیم و تزکیه و…و هر آنچه هدف از رسالتش است را به منصه ظهور برساند،بایستی دستان و پاهایی گرد هم آیند.پاهایی پا در رکاب و دستانی، دست در دست هم، آماده خدمت.

امیرالمؤمنین هم باشد، اگر مردم نباشند، شیرینی حضوری نباشد، بصیرت و قدم های محکم نباشد و قلب های استوار؛ خانه نشین می‌شود.

حکایت؛ حکایت روشنی است. اگر راه ولیّ ات را انتخاب کردی؛ با تمام وجود او را برتر از هر چیزی یافتی به «مَعَكُم مَعَكُم» (با شمایم، با شمایم) رسیدی، امام را تنها راه یافتی [2]؛ وقتی امام را اینگونه معرفت یافتی و در این مسیر قرار گرفتی، تازه یک بُعد دیگر این انتخاب مانده و آن عدم انتخاب غیر از این راه است. لَا مَعَ غَیرِكُم [3] با دیگران نیستم.با شمایم نه با دیگران.

این انتخاب، مهمترین انتخابات است. صندوق رأی، این است که جانت ولیِّ خدا را بر غیر او مقدم دارد. به که دل می‌دهی؟ با که همراهی؟
آخرالزمان امتحان‌های متفاوتی دارد؛ داستان غربال شدن است. راوی از امام باقرعلیه السلام پرسید: کی فَرَج شما فرا می‌رسد؟ امام فرمود: هیهات. هیهات فَرَج ما محقق نخواهد شد تا اینکه غربال شوید. غربال شوید. غربال شوید تا این که آلودگی ها برود و پاکی ها بماند.[4]

انتخاب می‌کنی و انتخاب می‌شوی. و برای همین انتخاب، جایگاهت متفاوت می‌شود. امام صادق علیه‌السلام فرمود: قسم بخدا آنچه منتظر آنید و متوقع اویید، رخ نمی دهد؛ مگر اینکه غربال شوید. قسم بخدا آنچه منتظر آنید و توقع اورا دارید ، رخ نمی دهد؛ مگر اینکه شناخته و جدا شوید. بخدا سوگند آنچه منتظر آنید و متوقع اویید، رخ نمی دهد؛ مگر بعد از ناامیدی ها. قسم بخدا آنچه منتظر آنید و مترصد آنید، رخ نمی‌دهد؛ مگر این که هر یک از سعید و شقی به نهایت کار خود برسند[5].

دنیا حکایت پل صراط است. پل صراط از همین جا شروع می‌شود[6]؛از همین انتخاب ها. وقتی خوب را انتخاب کردی و دست و پایت نلرزید. تردید هم نکردی. به اوج می‌رسی و اگر بد را انتخاب کردی، سقوط کردی .انتخاب بد همان و سقوط همان .

اگر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را انتخاب نکردی، فردای حسرت، پشیمانی که ای کاش با رسول همراه بودم «وَ یوْمَ یعَضُّ الظَّالِمُ عَلی‏ یدَیهِ یقُولُ یا لَیتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبیلاً »[7]؛ و پشیمانی از انتخاب دیگران، ای کاش فلانی را دوست نمی گرفتم «یا وَیلَتی‏ لَیتَنی‏ لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلیلاً»[8]

حکایت ما فقط حکایت انتخابات و انتخاب یک مسئول نیست (که همان هم چه دولتمرد و چه مردم اگر در تصمیم ها و تلاش های خود، خوب انتخاب نکنند از میان دنیا و دلبستگی‌ها، خدا و خدمت خلق، شهرت و معروفیت، بندگی و تلاش مخلصانه برای دین و بندگان، درست انتخاب نکنند؛ تلاش‌شان حسرت است و سنگینی و وِزر) حکایت، انتخاب راه دنیا و آخرت است. و
همه عالم صندوق است و همه ما انتخاب گر و رأی دهنده. مهم این است رأیت باطل نباشد.

1.«خدا بهتر می‌داند كه در كجا رسالت خود را مقرر دارد»؛ انعام/124.
2. «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا سَبِيلَ اللَّهِ الَّذِي مَنْ سَلَكَ غَيْرَهُ هَلَك»؛ سلام بر مهدی راه خدای که جز آن راه هلاکت است.
3 . مفاتیح الجنان؛ زیارت جامعه.
4. «مَتَی يَكُونُ فَرَجُكُمْ فَقَالَ هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لَا يَكُونُ فَرَجُنَا حَتَّى تُغَرْبَلُوا ثُمَّ تُغَرْبَلُوا ثُمَّ تُغَرْبَلُوا يَقُولُهَا ثَلَاثاً حَتَّی يَذْهَبَ الْكَدِرُ وَ يَبْقَی الصَّفْوُ»؛ بحارالأنوار ج 52 ص 113؛ الغيبة نعمانی، ج 208، ص12.
5. «حَتَّی يَشْقَی مَنْ شَقِيَ وَ يَسْعَدَ مَنْ سَعِدَ»؛ بحارالأنوار، ج 52، ص 112.
6 . به تعبیر امام راحل(ره).
7. فرقان/ 27.
8 . همان.

محمد صابر جعفری ـ دوماهنامه امان شماره 18

منبع: پورتال جامع مهدویت