عمروعاص در لحظات مرگ
از"عبدالله بن عباس"نقل شده كه گفت:در هنگام احتضار عمروعاص به عيادتش رفتم وگفتم كه اي عمرو! تو مي گفتي كه ميخواهم در هنگام مرگ،يكي از مردمان هوشمند را ملاقات كنم واز او پرسش كنم چگونه خويش را مي يابي؟ اينك مرگ تو فرا رسيده و تو مردي خردمندي! بگو كه چگونه اي؟
عمروعاص گفت:آسمان را ميبينم كه معلق است بر سر من ومن در ميان اين هر دو،چنانم كه در چشمه سوزان باشم. در تاريخ بني اميه است كه عمروعاص در هنگام مرگ خود مي گفت:چنان است كه كوه رضوي را بر گردن من گذاشته اند ودر درونم شوك وخار است و مرا از سوراخ سوزن به در مي برند.
(حاج شيخ عباس قمي(ره) وقايع الايام)