معراج حضرت عیسی (علیه السلام)

هر چند گفته های متفاوت و متناقضی در ارتباط با زمان معراج حضرت عیسی (علیه السلام) وجود دارد، اما نمی توان به صورت قطعی اعلام نمود که کدامشان صحیح است. البته ندانستن تاریخ دقیق؛ مانند بسیاری موارد مشابه ضرری را متوجه قطعیت اصل ماجرا نخواهد نمود.با این حال بعضی از مورخان عروج حضرت عیسی به آسمان را شب بیست و یکم ماه رمضان می دانند.
شخصيت عيسى (علیه السلام) و مقامش در درگاه خدا
عيسى علیه السلام بنده خدا- پيامبر خدا- ^«1» و رسول به سوى بنى اسرائيل ^«2» و يكى از پيامبران اولى العزم و صاحب شريعت بوده و كتابى به نام انجيل داشت ^«3»، خداى تعالى نام او را مسيح عيسى نهاد ^«4» و” كلمة اللَّه” و” روحى از خدا” خواند ^«5»، و داراى مقام امامت ^«6» و از گواهان اعمال ^«7»، و بشارت دهندگان به آمدن پيامبر اسلام بود ^«8»، وجيه و آبرومند در دنيا و آخرت و از مقربين بود ^«9». از اصطفاء شدگان ^«10»، و از اجتباء شدگان و از صالحان بود ^«11»، مبارك بود هر جا كه باشد، زكى و مهذب بود، آيتى بود براى مردم و رحمتى از خدا بود و احسانگرى به مادرش، و از زمره كسانى بود كه خداى تعالى به ايشان سلام كرد ^«12» و از كسانى بود كه خدا كتاب و حكمتش آموخت. ^«13»

بازگشت مسيح به سوى خداوند

إِذْ قالَ اللَّهُ يا عِيسى‏ إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَ رافِعُكَ إِلَيَّ وَ مُطَهِّرُكَ مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ جاعِلُ الَّذِينَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلى‏ يَوْمِ الْقِيامَةِ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأَحْكُمُ بَيْنَكُمْ فِيما كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ ( آل عمران،55)

و به ياد آر آن زمان را كه خداى تعالى گفت: اى عيسى من تو را خواهم گرفت و به سوى خود بالا خواهم برد و از شر كسانى كه كافر شدند پاك خواهم كرد و پيروانت را بر كسانى كه كافر شدند برترى تا قيامت مى‏دهم آن گاه برگشتتان به سوى من است، و من- بين شما در آنچه اختلاف مى‏كنيد حكم خواهم كرد
نقل معروف در ميان مفسران اسلام، به استناد آيه 157 سوره نساء اين است كه مسيح (علیه السلام) هرگز كشته نشد (و از توطئه‏ اى كه يهود با همكارى بعضى از مسيحيان خيانتكار براى او چيده بودند رهايى يافت) و خداوند او را به آسمان برد. هر چند مسيحيان طبق انجيل هاى موجود مى‏ گويند مسيح كشته شد و دفن گرديد و سپس از ميان مردگان برخاست و مدت كوتاهى در زمين بود و بعد به آسمان صعود كرد ^«14» آيه فوق ناظر به همين معنى است، مى‏فرمايد: به ياد آريد” هنگامى را كه خدا به عيسى گفت: من تو را بر مى ‏گيرم و به سوى خود بالا مى‏ برم
روايتى در مورد كيفيت بالا بردن عيسى (ع) به آسمان‏
و در تفسير قمى از امام باقر (علیه السلام) روايت كرده كه فرمود: عيسى (علیه السلام) در هنگام عصر آن شبى كه خداى تعالى او را به آسمان بالا برد، ياران خود را كه دوازده نفر بودند، نزد خود خواند و ايشان را داخل خانه ‏اى كرد و سپس از چشمه‏ اى كه در كنج آن خانه بود در آمد، در حالى كه آب از سر و رويش مى‏ ريخت، فرمود: خداى تعالى به من وحى كرد كه همين ساعت مرا به سوى خود بالا مى‏ برد، و مرا از يهود پاك مى‏ كند، كداميك از شما داوطلب مى‏ شويد به شكل من در آيد و خداى تعالى شكل مرا به او بدهد و به جاى من كشته و به دار آويخته گردد و در عوض در بهشت با من باشد؟ جوانى از ميان آنان گفت: يا روح اللَّه من حاضرم، فرمود: بله تو همانى، آن گاه رو كرد به بقيه و فرمود: بدانيد كه بعد از رفتن من يكى از شما تا قبل از رسيدن صبح دوازده بار بر من كافر مى‏ شود (و اظهار بيزارى از من مى‏ كند)، مردى از ميان جمع گفت: يا نبى اللَّه آن منم؟ عيسى (علیه السلام) گفت: مثل اينكه از نفس خودت چنين چيزى را احساس كرده ‏اى، باشد تو همان شخص باش، آن گاه رو كرد به بقيه و فرمود: بعد از من ديرى نمى‏ پايد كه به سه فرقه متفرق مى‏ شويد، دو فرقه به خداى تعالى افتراء مى ‏بندند و در آتش خواهند بود و يك فرقه اهل نجات است، و آن فرقه‏ اى است كه از شمعون صادقانه پيروى مى‏ كند و به خدا دروغ نمى ‏بندد كه آن فرقه در بهشت خواهد بود، اين را كه گفت در جلو چشم همه اصحابش از زاويه خانه به طرف آسمان بالا رفت و ناپديد شد.
از سوى ديگر يهود كه مدتها در جستجوى مسيح بود، در همان شب آن خانه را پيدا كرده، آن جوانى را كه داوطلب شده بود به شكل عيسى (علیه السلام) درآيد، گرفتند و كشتند و به دار آويختند و سپس آن كس ديگر را كه عيسى (علیه السلام) خبر داده بود تا صبح دوازده نوبت كافر مى‏ شوى را گرفته و او همان كفرها را دوازده بار مرتكب شد. ^«15»
و در كتاب عيون از حضرت رضا (علیه السلام) روايت كرده كه فرمود: امر هيچ يك از انبياء و حجت‏هاى الهى بر مردم مشتبه نشد مگر امر عيسى (علیه السلام) و بس، براى اينكه عيسى (علیه السلام) را زنده به آسمان بردند و بين آسمان و زمين قبض روحش كردند و بدن بى ‏روح و روح بى‏ بدنش را به آسمان بردند و دوباره روحش را به بدنش برگرداندند، اين مضمون كلام خداى تعالى است كه يك جا مى‏ فرمايد:” إِذْ قالَ اللَّهُ يا عِيسى‏ إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَ رافِعُكَ إِلَيَّ وَ مُطَهِّرُكَ” و جاى ديگر از خود عيسى ع حكايت مى‏ كند كه در روز قيامت مى‏ گويد: ^«16»” وَ كُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً ما دُمْتُ فِيهِمْ، فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنْتَ أَنْتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَ أَنْتَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ شَهِيدٌ” ^«17».
و در تفسير عياشى از امام صادق (علیه السلام) روايت است كه فرمود: عيسى بن مريم وقتى به آسمان برده شد جامه اى پشمى بر تن داشت كه نخ آن را مريم رشته و خود مريم آن را بافته و خودش دوخته بود، وقتى به آسمان رسيد، ندايش دادند: زينت دنيائيت را بيفكن. ^«18»

منبع:مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت (علیهم السلام)

نویسنده:فرزانه صفائی

پی نوشت ها:
(1)” سوره مريم، آيه 30″.
(2)” سوره آل عمران، آيه 49″.
(3)” سوره احزاب، آيه 7″،” سوره شورا، آيه 13″،” سوره مائده، آيه 46″.
(4)” سوره آل عمران، آيه 45″.
(5)” سوره نساء، آيه 171″.
(6)” سوره احزاب آيه 7″.
(7)” سوره نساء، آيه 159″،” سوره مائده، آيه 117″. […..]
(8)” سوره صف، آيه 6″.
(9)” سوره آل عمران، آيه 45″.
(10)” سوره آل عمران، آيه 33″.
(11)” سوره انعام، آيه 85- 87″.
(12)” سوره مريم، آيه 19- 33″.
(13)” سوره آل عمران، آيه 48″.
(14)انجيل مرقس باب 16، انجيل متى باب 28، انجيل لوقا باب 24، انجيل يوحنا باب 31. […..
(15) تفسير قمى، ج 1 ص 103. […..]
(16) عيون الاخبار ج 1 ص 215.
(17) مادامى كه در ميان آنها بودم گواه و شاهد اعمالشان بودم و چون مرا قبض روح كردى خود ناظر و نگهبان اعمال آنها بودى و تو بر همه خلق گواهى:” سوره مائده، آيه 117″.
(18) تفسير عياشى ج 1 ص 175 ح 53

منابع:
(1)تفاسیر نور نمونه ذیل آیه55آل عمران
(2)مناسبت های قمری در قرآن،مرتضی بذرافشان،مرکزپژوهش های صدا و سیما،1387،صص76.