پاداش شاد کردن مؤمن
قال الصادق علیه السلام: إذا بَعَثَ اللّه المؤمنَ مِن قَبرِهِ خَرَجَ مَعهُ مِثالٌ یَقدُمُ أمامَهُ، کُلَّما رَأی المؤمنُ هَوْلاً مِن أهوالِ یَومِ القِیامَةِ قالَ لَهُ المِثالُ: لا تَفزَعْ ولا تَحزَنْ…فیقولُ لَهُ المؤمنُ: مَن أنتَ؟ فیقولُ: أنا السُّرورُ الذی کُنتَ أدخَلتَ علی أخیکَ المؤمِنِ.
امام صادق علیه السلام فرمودند: چون خداوند مؤمن را از قبرش درآورد تمثالی با او خارج شود که در جلو او راه می رود و هرگاه مؤمن یکی از صحنه های هراس انگیز روز قیامت را ببیند آن تمثال به او گوید: نترس و غم به خود راه مده…مؤمن به او گوید…تو کیستی؟ تمثال گوید: من همان شادی و سُروری هستم که به برادر مؤمنت رساندی.
منبع: اصول کافی، کلینی، جلد 2، صفحه 190
نظر از: وفائی نژاد [عضو]
نظر از: وصال [بازدید کننده]
بسیار عالی
نظر از: رحیمی [عضو]
متاسفانه بعضی از نزدیکان ما فقط مایه اندوه دل بقیه هستند.با رفتار و لحن صحبت های آزاردهنده
نظر از: متین [عضو]
سلام
خیلی امید بخش بود دوست عزیز .
ممنون
فرم در حال بارگذاری ...
عالی بود،خوشحال میشویم به وبلاگ ما هم بیایید