با کودکان لوسمان چگونه باید رفتار کنیم؟
کودکان موجودات در حال رشد هستند و بر اساس سال های اولیه تربیت میشوند و سبک خاص رفتار را پیدا میکنند که این سبک رفتاری الگویی ثابت و دائمی برای آنها به وجود می آورد و هر خانواده در تربیت شیوه خاص خودر را دارد ک تعیین کننده نحوه ی ارتباطات و برخوردهای آنها نیز می باشد.
کودکانب وجود دارند که را های برقراری ارتباط سالم را نمی دانند،این کودکان بعضا تحت عنوان کودکان لوس نامگذاری میشوند.
چرا کودکان لوس میشوند؟
یکی از دلایل لوس شدن کودکان روش های غیر قابل قبول والدین به لحاظ تربیتی است والدین محبت کننده ی افراطی ک معیار های تربیتی و روش های یادگیری را در نظر نمیگیرند و صرفا با محبت های بی حد و حساب مانع اجتماعی شدن رفتار های کودکان میشوند.چنین کودکانی معنای صبر و تحمل را در زندگی نمی آموزند و نسل های عجول و شخصیت های متزلزل بار خواهند آمد.
آیا میتوان کودکان را اصلاح کرد؟
بله،چنانچه والدین از روش های غیر قابل قبول دست بردارند و در مورد فرزندان خود قوانین تربیتی درستی را اعمال کنند و به شرط آنکه روش های جدید ثابت و مستمر باشند میتوان امید داشت که این روش ها به تدریج موثر واقع شود.
نقش تشویق و تنبیه در تربیت کودک
تشویق و تنبیه دو روش متفاوت تربیتی هستند و بایستی ویژگی هایی داشته باشد تا موثر واقع شود. این دو روش چنانچه به موقع و با اصول درست اعمال گردند میتوانند از لوس شدن کودک جلوگیری کنند.
والدینی محبت کننده و در عین حال قاطع باشیم
در مقوله های تربیتی قاطع و جدی بودن به این معناست که از اصولی پیروی کنیم و قوانینی برای فرزندانمان داشته باشیم،به علاوه،اصرار به اجرای آن قوانین در خانواده وجود داشته باشد. ثبات خلق و ثبات اندیشه و رفتار در والدین ضروری است پس جدی و قاطع بودن به معنای آن است که در اجرای اصول و قوانین خانواده کوشا باشیم.

همه چیز به موقع و در زمان خود بایستی انجام گیرد
چنانچه کودکان از قوانین خانواده پیروی نکنند یا داوری نکات تربیتی و قوانین مورد نظر به کودک بایستی به طور خصوصی صورت گیرد.چنانچه حریم خانواده امنیت و اطمینان لازم را برای کودک فراهم کند او به راحتی میتواند اشتباهات خود را بپذیرد و هر موردی را که به او تذکر داده شود تغییر دهد.در این مورد لازم است به مراحل رشد کودک دقت داشته باشیم و توجه کنیم که آیا کودک برای انتظاری که از او داریم آمادگی لازم را دارد یا خواسته و انتظار ما بالاتر از سن و توان آن است.
نتیجه گیری
روش هایی ک والدین در قبال فرزندان اعمال میکنند از جمله روش های تشویقی و تنبیهی،قوانین و مقررات در خانواده،نحوه ی اجرای قوانین خانواده،انعطاف داشتن،سخت گیری،قاطع و یا تسلیم شونده بودن در ساخت فکری کودکان و رفتار های آنان بسیار موثر است.

منبع:کتاب رفتار درمانی کودک /دکتر محمد جواد قاسم زاده/صفحه 25-26