‌ اینجا کشمیر است…
شهر انتظار….
شهر واقعی امام زمان….
شهری که سیصد هزار جمعیت دارد…
که دویست و پنجاه هزار آن شیعه ی ناب دوازده امامی هستند…..
عشقشان به رهبر شرمنده ات میکند….
عشقشان به امام روح الله عرقت را برجبینت جاری میکند…..
که آنها اینهمه وفادار و ما چقدر بی وفا…
تمام آرزویشان داشتن گلزار شهدا و بهشت زهراست….
بهترین هدیه ای که به آنهامیتوان داد چفیه ای است که بر دوش ولی فقیه شان میبینند….
و از ایران سوغاتی ای جز چفیه پذیرا نیستند….
حال این شهر با این لطافت و با این رنگ و بو در زیر لگد های ظالمانه قرار گرفت….
جرمشان مانند مادرشان زهرا حب علی در دل و فریاد علی بر لب است….
رسم است هرکس هرکس علی علی بگوید کتک بخورد از زمان پیغمبر الی آخرَ تابِعٍ لَهُ عَلی ذٰلک….
خودشان دین داری شان را از انقلاب امام روح الله میدانند….
و خود را مدیون ایرانی میدانند که مهد انقلاب روح الله است.
آه از سکوت….آه از ندیدن.

آه از ظلم بی حد،آه از مظلوم