پاداش شاد کردن مؤمن

قال الصادق علیه السلام: إذا بَعَثَ اللّه المؤمنَ مِن قَبرِهِ خَرَجَ مَعهُ مِثالٌ یَقدُمُ أمامَهُ، کُلَّما رَأی المؤمنُ هَوْلاً مِن أهوالِ یَومِ القِیامَةِ قالَ لَهُ المِثالُ: لا تَفزَعْ ولا تَحزَنْ…فیقولُ لَهُ المؤمنُ: مَن أنتَ؟ فیقولُ: أنا السُّرورُ الذی کُنتَ أدخَلتَ علی أخیکَ المؤمِنِ.

امام صادق علیه السلام فرمودند: چون خداوند مؤمن را از قبرش درآورد تمثالی با او خارج شود که در جلو او راه می رود و هرگاه مؤمن یکی از صحنه های هراس انگیز روز قیامت را ببیند آن تمثال به او گوید: نترس و غم به خود راه مده…مؤمن به او گوید…تو کیستی؟ تمثال گوید: من همان شادی و سُروری هستم که به برادر مؤمنت رساندی.

منبع: اصول کافی، کلینی، جلد 2، صفحه 190

عن ابی عبد الله علیه السلام: انما شیعه جعفر من عفّ بطنه و فرجه و اشتد جهاده و عمل لخالقه و رجا ثوابَه و خاف عقابه فاذا رایت اولئک، فاولئک شیعه جعفر...

امام صادق علیه السلام :همانا شیعیان_جعفر “علیه السلام” کسانی هستند که… ⁉️

 1_عفت بطن و فرج داشته باشند (از شهوات تبعیت نکنند)

2_تلاششان شدید و جدی باشد

3_ کارهایشان را فقط برای خداوند متعال و خالق هستی انجام دهند

4_ امید به ثواب الهی و ترس از عقاب و مجازات الهی داشته باشند؛

 پس هر گاه کسی را دیدی که چنین ویژگیهایی دارد بدانید او شیعه جعفر “علیه السلام” میباشد.

منبع:کافی ،جلد دوم ،ص 233

امیرالمؤمنین(ع) میفَرمایَد:

سوگند به آنکه هَمه‌ی صِداها را می‌شِنَوَد، هیچکس دِلی را شادِمان نَسازد، مَگر آنکه خُداوَند از آن شادِمانی، لُطفی بیافَرینَد، وَ آن لُطف، دَر هِنگامِ مُصیبَت وَ گِرِفتاری، هَمچون آبی رَوان، بِسوی آن مُصیبَت وَ گِرِفتاری سَرازیر شَوَد، وَ آنرا اَز او دور گردانَد

???? نهج البلاغه - حِکمَت۲۵۷

امیرالمؤمنین علی علیه السلام  می فرمایند :

«ما المُجاهِدُ الشَّهيدُ في سَبيلِ اللّهِ
بِأعظَمَ أجراً مِمَّن قَدَرَ فعَفَّ،
لَكادَ العَفيفُ أن يَكونَ مَلَكا مِنَ المَلائكَةِ»

آن كه در راه خدا جهاد كند و شهيد شود، اجرش بیش از كسى كه بتواند گناه كند و عفّت ورزد، نیست!
انسان پاكدامن نزديك است كه فرشته اى از فرشتگان خدا شود.

نهج البلاغة : الحكمة ۴۷۴.

قال رسول الله (صلی الله علیه و آله):

شبی که مرا به معراج بردند در گروه عبور کردم که لب هایشان را با قیچی های آتشین می بریدند.

از جبرئیل پرسیدم : این ها کیانند؟

فرمود: اینها گویندگانی از اهل دنیا هستند که مردم را به کار نیک فرمان می دادند ولی خود را فراموش می کردند.

منبع: مستدرک، جلد ۱۲، صفحه ۳۰۵

قال الامام علی - علیه السّلام - :

لیس فی البدن شئٌ أقلُّ شكراً من العین فلا تُعطُوها سُؤلها فَتَشغَلَكم عن ذكر الله عزّوجلّ.

«بحار الانوار، ج 104، ص 36»

امام علی - علیه السّلام - فرمود:

در بدن عضوی كم سپاس تر از چشم نیست پس خواهش آن را بر آورده نسازید كه شما را از یاد خدای بزرگ و بلند مرتبه باز می دارد

مَن عَبَدَ اللّه َ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللّه ُ فَوقَ أمانِيِّهِ و كِفايَتِهِ

هر كه خدا را، آن گونه كه سزاوار اوست، بندگى كند، خداوند بيش از آرزوها و كفايتش به او عطا كند.

 بحار الأنوار، جلد71