انگيزه در رهيافت انسان به ساحت‌هاي سرنوشت‌ساز، نقشي بي‌بديل دارد و نمي‌توان از تأثير آن در انتخاب مسير، ادامه راه و رسيدن به مقصود غافل بود.
هر شخص در گزينش‌هاي گوناگون دوران شكوفايي خود، انگيزه‌هايي دارد كه برگرفته از ادراكات، احساسات و تربيت اوست. انتخاب اگر به فراخور و برازنده انگيزه باشد، حركتي رو به رشد را رقم مي‌زند و اگر به هر دليل، تناسب ميان انگيزه، مسير و شرايط پس از انتخاب به هم بخورد و هماهنگي لازم وجود نداشته باشد، شاهد سرگرداني و ترديدهايي خواهيم بود كه فرد را به پشيماني و تغيير مسير مي‌كشاند كه خود هزينه‌هاي بسيار دارد.
در اين نوشته، نخست در پي آنيم كه حسب تجربه، ديده‌ها و شنيده‌ها، انگيزه‌هاي ورود افراد به حوزه علميه را بر شماريم؛ آنگاه بدان مي‌پردازيم كه چه عواملي ممكن است طلاب را در مسير طلبگي، دچار دگرگوني و تزلزل كند.

صفحات: 1· 2