می‌بینی شخصی است گناهکار، روی آمدن به مسجد را ندارد، دلش شکسته شده، می‌گوید: مسجد کجا من کجا؟ یا ماه محرم شده، می‌گوید: من کجا دسته عزاداری کجا! برای من جفت کردن کفش‌های عزاداران بهترین جاست. خدا مشتری چنین دل‌های شکسته است: «الهی عادتک الاحسان الی المسیئین و سبیلک الابقاء علی المعتدین» (از دعاهای ماه رجب)، عادت خدا احسان کردن به آدم‌های بد است. شما آدم بد را به خانه دعوت می‌کنی؟ نه! می‌گویی آبرویمان می‌رود، بدکار را دعوت نمی‌کنید. هر کس به خانه خود نیکان را دعوت می‌کند.
اما خداوند این‌گونه نیست، مشتری بدکاران است. «یا من یرحم من لایرحمه العباد» ای خدایی که دلسوزی می‌کنی نسبت به کسی که مردم دلشان به حال او نمی‌سوزد، «و یا من یقبل من لا تقبله البلاد» ای خدایی که قبول می‌کنی آن شخص را که هیچ شهری او را قبول نمی‌کند. (صحیفه سجادیه، دعاى آن حضرت در روز عيد فطر و جمعه‌)