خوبی ها را به خود تلقین کنید

مقام رضا بالاتر از یقین و تسلیم است.برای اینکه انسان رضای واقعی به دست آورد،ابتدا باید رضای تصنعی برای خود به وجود آورد.
خوبی ها را هر چه به خود تلقین کنید خوب است چنان چه ائمه (علیهم السلام) در مورد حلم فرموده اند« اگر بردبار نیستی خودت را به بردباری بزن»

منبع:کتاب شهید محبت،ص 26
مجموعه رهنمود های اخلاقی حاج آقا دولابی

علما و شخصیت های بزرگ شیعه به دلیل این که در مکتب پر برکت اهل بیت (علیهم السلام) شاگردی کرده و تعلیم دیده اند، بهترین و نیکوترین اخلاق را از آن مکتب کسب نموده اند و آن اخلاق پاک و نیکو را در وجود خود پیاده و به آن عمل کرده اند.
شیخ صدوق از جمله بزرگان و علمایی است که بهترین ویژگی های اخلاقی اسلام را در وجود خود نهادینه کرده و به مرحله عمل آورده است. یکی از مهم ترین ویژگی های اخلاقی اندیشمند جهان تشیع؛ شیخ صدوق، خلوص و تقوای او بود. این خصوصیت، او را مورد احترام و تواضع دیگران قرار داده و صفا و معنویتی خاص به وی بخشیده بود. تزکیه نفس او موجب شده بود همگان به وی عشق بورزند و به توصیه و اندرزهای وی توجه و عمل نمایند. شیخ صدوق از همان آغاز کودکی و نوجوانی احادیث اهل بیت (علیهم السلام) را با جان و دل می شنید و به آنها عمل می کرد. وی با صبر و متانت تمام و تحمل رنج سفرهای سخت و طاقت فرسا بسیاری از افراد؛ اعم از عالم و امی را با هدایت های خود به صراط مستقیم حق رهنمون کرد. او در راه انجام وظیفه لحظه ای از پا نایستاد و با همت و جهد و کوشش فراوان به فرامین حق عمل کرد و وظایف شرعی خود را در حد کمال انجام داد. وی عالمی بزرگ، نویسنده ای زبردست، فقیهی وارسته و مجتهدی والا مقام بود.
شخصیت شیخ صدوق دارای چند ویژگی برجسته است:

ادامه »

سالیانى متمادی آنچه روح پدر شیخ صدوق را آزرده مى ساخت نداشتن فرزند بود. گرچه پنجاه بهار از عمر او مى گذشت و رو به پیری مى رفت؛ اما هرگز از رحمت الهی ناامید نبود و بارها از خدای خویش درخواست کرده بود تا فرزندى به او عطا کند، ولی از گره کار مطلع نبود. روزى بر آن شد تا نامه اى به امام و پیشوای خود حضرت مهدی (علیه السلام) بنویسد و از ایشان بخواهد تا برایش دعا کند.
به دنبال فرصتى مناسب و فردى مطمئن بود تا به واسطه او نامه را ارسال کند. تا آن که کاروانى از قم راهی عراق شد. در بین آن کاروان یکى از دوستانش به نام محمد بن علی الاسود را یافت که مى توانست نامه وى را به مقصد برساند.
او نامه اى به محضر پیشواى خود ولی عصر (علیه السلام) نوشت و به وى سپرد تا در عراق به حسین بن روح بدهد و از او بخواهد که این نامه را به حضرت برساند. ابوجعفر ‌می گوید: من نامه او را به نماینده حضرت مهدی (علیه السلام) رساندم. پس از سه روز حضرت در توقیعی مرقوم فرمودند «ما برای تو دعا کرده ایم و به زودی دارای دو پسر نیکو منش خواهی شد. »
مرحوم شیخ طوسى جریان ولادت صدوق را این گونه بیان می کند:

ادامه »