“چه کنيم در نماز حضور قلب داشته باشيم؟”
همه ما در زندگي روزمره ذهنمان هميشه درگير است. حتي گاهي اگر فرد گرفتار هم نباشد ذهن او درگير چيز ديگري است. ممکن است درگير لذت ها يا درگير خوشي ها باشد. ذهن آدمي هيچ گاه بدون درگيري نيست و اين مشغوليت هاي ذهني اغلب در نماز نيز وجود دارد. براي اينکه در نماز حضور قلب پيدا کنيم گاهي به اين موضوع فکر کنيم که اصلا چرا خدا نماز را براي ما واجب کرده است؟
شايد يکي از دلايل آن اين باشد که از اين درگيري ها براي خودمان انقطاعي ايجاد کنيم و با خدا حرف بزنيم.
داشتن تمرکز و توجه در نماز نيز نيازمند تمرين است.
براي اين تمرين و براي اين موفقيت چند کار را بايد انجام دهيم:
* اولاً زياد دعا کنيم و قبل از نماز به خدا پناه ببريم. گفتن ذکر لاحول و لا قوه الي بالله بسيار مؤثر است. شياطين را از ما دور مي کند و در ما آمادگي ايجاد مي کند.
* دوماً اينکه در همين فرصت محدودي که براي نماز مي گذاريم خلوتي ايجاد کنيم، چند دقيقه زودتر آماده شويم و در خودمان آمادگي نماز خواندن ايجاد کنيم.
* سوماً در صورت امکان ذکر رکوع و سجده را سه بار بگوييم چون سنت اهل بيت نيز به اين صورت بوده است.
* چهارماً اينکه در روايات به ما دستور داده شده که تصور کنيم آخرين نماز عمرمان را مي خوانيم. واقعا گاهي فکر کنيم ممکن است اين آخرين نماز عمرمان باشد و آخرين توشه ايست که از اين دنيا برمي داريم. کساني که به اين تمرين عمل نموده اند اعتراف کرده اند که موفق شده اند.
همچنين توجه به نکته ديگري لازم و ضروري است.
در حديثي از امام صادق (علیه السلام) آمده است که:
هرگاه بنده به نماز بايستد، خداوند عزّوجل به او رو مي كند و مدام متوجّه بنده خويش است، تا اينكه او سه مرتبه از خدا روبرگرداند. هنگامي كه بنده براي مرتبه سوم از خدا منصرف شد، خداوند نيز از او رو برمي گرداند.
در نماز رو برگرداندن از خدا عبارت از اين است كه انسان در بين نماز توجهش به غير خدا باشد.پس مي بينيم که خدا هم به ما عنايت مي کند و فرصت مي دهد و ملائکه الله هم کمک مي کنند تا در نماز غفلت نکنيم. بايدکمي بيشتر بيانديشيم!
سید محسن میر باقری
خوبی ها را به خود تلقین کنید
مقام رضا بالاتر از یقین و تسلیم است.برای اینکه انسان رضای واقعی به دست آورد،ابتدا باید رضای تصنعی برای خود به وجود آورد.
خوبی ها را هر چه به خود تلقین کنید خوب است چنان چه ائمه (علیهم السلام) در مورد حلم فرموده اند« اگر بردبار نیستی خودت را به بردباری بزن»
منبع:کتاب شهید محبت،ص 26
مجموعه رهنمود های اخلاقی حاج آقا دولابی
او مثل همیشه، با تبسمی بر لب، پیش از غروب به دفتر مرکزی حزب جمهوری آمد و در جلسه اعضای حزب شرکت کرد. پس از پایان جلسه، آوای روح بخش اذان در دفتر طنین انداز شد و همه وضو گرفتند و برای نماز آماده شدند. نماز جماعت به امامت آیت الله بهشتی برپا شد و عده ای از وزرا و نمایندگان مجلس در آن شرکت کردند. گویند: «آن شب نماز جماعتش از همه شب ها طولانی تر بود و اصرار بچه ها هم بسیار بود که می خواهیم پشت سر تو نماز بخوانیم و نماز در حیاط دفتر حزب بود. عکاس آمد و از آن نماز عکس یادگاری گرفت.» پس از نماز، همه به سالن رفتند تا جلسه را که پیرامون انتخاب آینده ریاست جمهوری بود، برگزار کنند، چون یک هفته از خلع بنی صدر از مقام ریاست جمهوری، توسط مجلس شورای اسلامی می گذشت. جلسه با قرائت قرآن که روح ها را با ملکوت پیوند داد، آغاز شد و پس از تلاوت قرآن، سخنرانی قافله سالار شهدای هفت تیر شروع شد. ساعت حدود نه و هفت دقیقه بود که ناگهان سفیر مرگ آنان را با خود به ملکوت اعلی برد و او و یارانش چنین به خیل راست قامتان تاریخ پیوستند.
منبع:بر گرفته از مجله دیدار آشنا / شماره13
معراج حضرت عیسی (علیه السلام)
هر چند گفته های متفاوت و متناقضی در ارتباط با زمان معراج حضرت عیسی (علیه السلام) وجود دارد، اما نمی توان به صورت قطعی اعلام نمود که کدامشان صحیح است. البته ندانستن تاریخ دقیق؛ مانند بسیاری موارد مشابه ضرری را متوجه قطعیت اصل ماجرا نخواهد نمود.با این حال بعضی از مورخان عروج حضرت عیسی به آسمان را شب بیست و یکم ماه رمضان می دانند.
شخصيت عيسى (علیه السلام) و مقامش در درگاه خدا
عيسى علیه السلام بنده خدا- پيامبر خدا- «1» و رسول به سوى بنى اسرائيل «2» و يكى از پيامبران اولى العزم و صاحب شريعت بوده و كتابى به نام انجيل داشت «3»، خداى تعالى نام او را مسيح عيسى نهاد «4» و” كلمة اللَّه” و” روحى از خدا” خواند «5»، و داراى مقام امامت «6» و از گواهان اعمال «7»، و بشارت دهندگان به آمدن پيامبر اسلام بود «8»، وجيه و آبرومند در دنيا و آخرت و از مقربين بود «9». از اصطفاء شدگان «10»، و از اجتباء شدگان و از صالحان بود «11»، مبارك بود هر جا كه باشد، زكى و مهذب بود، آيتى بود براى مردم و رحمتى از خدا بود و احسانگرى به مادرش، و از زمره كسانى بود كه خداى تعالى به ايشان سلام كرد «12» و از كسانى بود كه خدا كتاب و حكمتش آموخت. «13»
بسم الله الرحمن الرحیم
دعای روز بیست و یکم
متن:
اللهمّ اجْعَلْ لی فیهِ الى مَرْضاتِکَ دلیلاً وَ لا تَجْعَل للشّیطان فیهِ علی سَبیلاًواجْعَلِ الجَنّةِ لی منْزِلاً ومَقیلاًیا قاضی حَوائِجَ الطّالِبین
ترجمه:
پروردگارا در این روز مرا به خشنودیهایت راهنمایی کن و شیطان را بر من مسلط گردان و بهشت را خانه و آسایشگاهم قرار بده. ای برآورنده حوائج جویندگان
اللهمّ اجْعَلْ لی فیهِ الى مَرْضاتِکَ دلیلاً
خدایا کاری کن، راهی برایم پیدا شود تا تو از من راضی شوی! باید توفیقاتی از ما سر بزند تا دلیل و راهنمایی باشد برای اینکه خدا از ما راضی باشد.
حدیث داریم که اگر میخواهید بدانید خدا از تو راضی هست یا نه؛ به خودت نگاه کن، ببین تو از خدا راضی هستی یا گوشه دلت میگویی چرا فلانی دارد و من ندارم! اینکه گله میکنی که خدا چرا به من نداده و فلان کس داده نشان دهنده این است که از خدا راضی نیستی و خدا هم از تو رضایت ندارد.
این روزها در فضای مجاری این مطلب دست به دست می چرخد.
در این نوشتار تکذیبیه این متن را می آوریم.
شیوه صحیح قرآن به سر نهادن:
در آن بخش از دعا که قرآن ها را برابر چهره می گیرند،قرآن را به شکل استخاره باز کرده و روبروی چهره می گیریم. آنجا هم که بنا است قرآن بر سر گذاشته شود بدون این که صفحه باز شده تغییر کند آن را روی سر قرار دهید. به این شکل که قرآن به شکل باز شده و رو به بالا باشد. یعنی صفحات و نوشته ها رو به آسمان و جلد قرآن روی سر قرار می گیرد.بعد از برداشتن قرآن از سر آن صفحه را علامت گذارده یا شماره صفحه را حفظ کنید تا سر فرصت مطالعه کنید.آنچه در این 2 صفحه به دست شما رسیده، تقدیری است که در شب قدر مقدر شده. یعنی خوانشی است بر احوالات شما در سالی که پیش رو دارید. اینگونه است که آن چه در شب قدر نازل می شود سرنوشت یک ساله را معین می کند.خوشا به حال آنانی که در این چند شب، هر شبشان صفحه ای روشن تر و پسندیده تر از شب قبل دارد.
منبع: هزار و یک نکته حضرت علامه حسن حسن زاده آملی
پاسخ:
هرچی گشتیم غیر از لینکی که مربوط به سایت بالاترین آن هم از یک وبلاگ غیر معتبر که چنین مطلبی رو ذکر کرده نیافتیم چه اینکه سایت بالاترین از سایت های معاند نظام نیز هست.
فلذا در بیانات خود علامه و سایت های منسوب به ایشان هم چیزی اشاره نشده است . از طرفی در هیچ یک از سخنان بزرگان و علما تا به حال به این گفته علامه حتی اشاره نشده که هیچ همه مطلبی که در زیر قرار میدهم رو فقط بیان کرده اند.
آنچه در احادیث در ارتباط با اعمال و دعایی که همراه با قرآن در شب قدر خوانده میشود، آمده از دو بخش تشکیل میشود:
بخش اول مربوط به باز کردن قرآن و قرار دادن آن در مقابل است که این از اعمال شبهای قدر است.
بخش دوم مربوط به قرآن سر گرفتن میباشد. سید ابن طاووس دو روایت از کتاب «إِغَاثَةِ الدَّاعِی» به صورت سندهای مختلف نقل کرده و قرآن به سر گرفتن را جزو اعمال مخصوص شبهای قدر ذکر مینماید، که شرح آن به زبان عربی در سایت استاد موجود است
«ذَکَرْنَا إِسْنَادَنَا إِلَیْهِ فِی کِتَابِ إِغَاثَةِ الدَّاعِی عَنْ عَلِیِّ بْنِ یَقْطِینٍ رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ مَوْلَانَا مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ(ع) یَقُولُ فِیهِ خُذِ الْمُصْحَفَ فِی یَدِکَ وَ ارْفَعْهُ فَوْقَ رَأْسِکَ وَ قُلْ اللَّهُمَّ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ إِلَى خَلْقِکَ وَ بِکُلِّ آیَةٍ هِیَ فِیهِ وَ بِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِیهِ وَ بِحَقِّهِ عَلَیْکَ وَ لَا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّهِ مِنْکَ یَا سَیِّدِی یَا سَیِّدِی یَا سَیِّدِی یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ بِحَقِّ کُلِّ إِمَامٍ وَ تَعُدُّهُمْ حَتَّى تَنْتَهِیَ إِلَى إِمَامِ زَمَانِکَ عَشْرَ مَرَّاتٍ فَإِنَّکَ لَا تَقُومُ مِنْ مَوْضِعِکَ حَتَّى یُقْضَى لَکَ حَاجَتُکَ وَ تَیَسَّرَ لَکَ أَمْرُک»؛علی بن یقطین از امام کاظم(علیه السلام) نقل میکند که آن حضرت فرمود: «مصحف شریف را در دست بگیر و بر سر بگذار و بگو: «اللَّهُمَّ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ إِلَى خَلْقِکَ وَ بِکُلِّ آیَةٍ هِیَ فِیهِ وَ بِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِیهِ وَ بِحَقِّهِ عَلَیْکَ وَ لَا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّهِ مِنْکَ یَا سَیِّدِی یَا سَیِّدِی یَا سَیِّدِی» پس ده مرتبه بگو «یَا اللَّهُ»، و ده مرتبه «بِحَقِّ مُحَمَّدٍ»، و همینطور هر کدام از امامان(علیه السلام) را بشمار و ده مرتبه بگو تا وقتی که به نام امام معاصر با خودت رسیدی، نام آن حضرت را نیز ده مرتبه صدا بزن. که اگر چنین کنی حاجات تو برآورده میشود و امور زندگی بر تو آسان میشود.
در روایت دیگر که از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است، در ابتدای دعا «اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الْقُرْآنِ» نیز آمده است و به جای عبارت «بِحَقِّ کُلِّ إِمَامٍ وَ تَعُدُّهُمْ»، نام تک تک امامان(علیه السلام) آمده است و در پایان امام(علیه السلام) میفرماید: «وَ تَسْأَلُ حَاجَتَکَ»؛ هر حاجت که دارى از خدا طلب کن.
از طرف دیگر، توصیه شده که قرآن را هنگام برخورد با گرفتاریها و بدون اختصاص به زمان خاصی بر سر بگیریم و طبیعی است که انجام آن در شبهای قدر دارای اثر بیشتری خواهد بود.
در روایت آمده است: هر بدهکار و گرفتاری که پس از دو رکعت نماز مخصوص، قرآن را به سر میگیرد و نام خدای متعال، پیامبر(صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار(علیه السلام) را ده مرتبه صدا بزند، حاجات او برآورده میشود. و چه شبی مبارکتر از شبهای نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم که انسان در رفع گرفتاریها و برآورده شدن حاجات این اعمال را انجام دهد.
در هیچ منبع معتبری مطلبی مبنی بر نحوه برسر گذاشتن قران و یا صفحات آن دیده نشد
ببین این نفس بشر چقدر بزرگ است و شرافت دارد که شناخت او مساوی با شناخت خداست و آینه ی حق است. هر کس خودش را شناخت هر آینه خدایش را شناخته است.
و امیرالمؤمنین(علیه السلام) می فرماید: کسی که خود را نشناسد،هیچ چیز رانشاخته است.
همهی مراتب و مقاماتی که برای اولیای خدا ،در روایاتی که در کتاب ها نوشته شده، ذکر شده است مال ماست.
آن هایی که ما قادر به رسیدن به آن ها نیستیم و خصوصی است و صرفا مربوط به خودشان است را نگفته اند و نوشته نشده است.
انسان همه چیز می شود: شیطان ،جن ّ، حیوان،ملک و بالاتر از ملک
منبع: کتاب سمت خدا / حبیب الله فرحزاد ، ص 95 و 96